Maaike en Wendy hingen weer eens verveeld rond in de oefenruimte waar hun vrienden repeteerden. De hele middag was er een jongen geweest (lang vettig haar, obscure emblemen op zijn jas genaaid) die hen wat onbeholpen het hof had proberen te maken. De meiden waren hem en het wachten meer dan beu en besloten van de nood een deugd te maken. Ze schreven hun eerste liedje ‘ugly boy’. Een nog net niet meerderjarige drumster bleek voor handen (Alicia) en nadat er in Anne een donkerblonde bassiste was gevonden, was de band compleet (en qua haarkleurverdeling in balans) en schreven de meiden een handvol nummers waarvan ze er ergens in 2006 een paar op myspace plaatsten. De liedjes werden op waarde geschat. Sterke melodieën met ontwapenende teksten en dat allemaal pretentieloos verpakt. Tot hun eigen verrassing gebeurde er vervolgens van alles. Ze traden op bij Llink op Radio 5, ze speelden op Crossing Border en openden in een uitverkocht Rotown voor de lokale helden van Mono. The Cuties werden talk of the town in Rotterdam en tekenden en passant een platendeal bij het kleine doch gerenommeerde indielabel Living Room Records. In de periode daarna werd veel gespeeld (oa een toer met the Ian Fays uit de USA), stond de band op een mp-3voor12 compilatie en werden instant hits geschreven over slecht betaalde bijbaantjes, logeerpartijen en de ijscoman op de hoek. Corno Zwetsloot legde één en ander vast en het resultaat is het debuutalbum Ah-Ah-Aah. De titel is een uitgeschreven koortje, trouwens, waarvan er vele op het album te vinden zijn. Ah-Ah-Aah is het equivalent van een lammetje in de wei: vrolijk, springerig en zomers. Maar het is bovenal erg girly. Nooit ingewikkeld, maar evenmin voorspelbaar en knipogend naar the All Girl Summer Fun Band, Jonathan Richman en volgens sommigen zelfs naar the Shins. De lente valt in 2008 vroeger dan ooit. |
